In de zomer van 1998 kwam Werner in Alaska terecht en de imposante bruine beren vormde voor hem dé aanzet tot natuur- en wildlife fotografie. Hij is een puur autodidact die zichzelf door jaren van geduld en leergierigheid het fotograferen heeft aangeleerd. Het beeld van de beer met de springende zalm dat hij destijds op negatief-film maakte is vandaag de dag nog steeds één van z’n meest populaire foto’s. Sinds 1999 is Werner bewust gaan reizen om te fotograferen en inmiddels reisde hij de hele wereld rond; van de diepe wateren van de Stille Oceaan voor een close encounter met de gevreesde grote witte haai tot de Himalaya voor het fotograferen van ’s werelds hoogste bergtoppen.

Meestal reizen Werner & Marion naar ongerepte gebieden waar de natuur nog steeds centraal staat en ze nog de pure connectie met Moeder Aarde kunnen voelen. Vaak hoort hier weinig comfort en luxe bij, zoals slapen in een tent en leven in extreme koude.

Foto-projecten zijn vaak al jaren van tevoren minutieus gepland om te voorkomen dat er veel tijd en geld gaat naar reizen die je uiteindelijk vertellen dat je niet op de goeie moment bent gekomen. In het verleden was dat vaak giswerk. Tegenwoordig zijn er app’s die je de juiste stand van de zon op je onderwerp laten checken maar dan nog moeten alle omstandigheden ter plaatse kloppen. Vandaar ook dat ze voor één project vaak 2-3 weken inplannen en dan nog lukt het hun niet altijd…

"Afhankelijk van de foto die we willen maken (zonsopgang of zonsondergang) is het ofwel héél vroeg opstaan ofwel iets relaxter in het geval van een avond project. Voor het maken van een sterk zwart-wit beeld ben je vaak beter af overdag wanneer het hard contrasterend licht is. Een continue opvolging van het weerbericht is ook steeds aan de orde. We houden van een zwaar bewolkte hemel dat zorgt voor meer drama in onze foto’s maar dan weet je op voorhand dat het een alles of niks situatie wordt. Heel af en toe gebeuren er mirakels die je niet verwacht doordat de zon toch door een potdicht wolkendek breekt op het juiste moment en dat zorgt dan voor topbeelden. Reflecties van bergen in een bergmeer zijn nog moeilijker omdat daar ook nog de factor wind bij komt. Hoe vaak hebben we niet mee gemaakt dat alle omstandigheden perfect zijn tot een klein briesje rimpels creëert en alle reflectie weg neemt."

Los van dit bepalen natuurlijk ook de omstandigheden waar je bent een belangrijke rol in de dagplanning. Zo nam bijvoorbeeld het smelten van ijs, voor het maken van thee en gevriesdroogd eten (van Trek 'n' Eat) op het bevroren Baikal meer bij -37°C, heel veel tijd in beslag om nog te zwijgen over de continuïteit om hen 7 dagen lang warm te houden in ons tentje…

Wat is jullie favoriete foto en waarom?

"Een vraag die we vaak krijgen maar waarop we het antwoord schuldig blijven. De reden is dat elk van de foto’s die uiteindelijk op onze website belanden als “favoriet” wordt bestempeld. Tijdens lezingen vertellen we over hoe een bepaalde foto uiteindelijk tot stand kwam en dan pas realiseren aanwezigen zich hoe veel tijd er vaak over gaat om tot het uiteindelijke resultaat te komen. Om nog te zwijgen over de klimatologische omstandigheden en zo veel factoren die allemaal samen moeten vloeien op dat ene moment dat uiteindelijk leidt tot een favoriete foto of een misser… Wel genieten de herfst en winter van onze voorkeur. De herfst omdat het ander groene bos er opeens heel anders en vooral véél kleurrijker uit ziet en de winter omdat die laag verse sneeuw op de bergen toch dat extraatje geeft in de foto."

De Aldeyjarfoss waterval in Ijsland

"Een bekende plek in de zomermaanden. De waterval wordt geflankeerd door mooie basaltzuilen. In de wintermaanden is ze enkel te bereiken via een lange wandeling of met een bekende Ijslandse Super-jeep want de weg is dan vaak bedekt met een meter of meer sneeuw. Zelfs met een ervaren gids en een Super-jeep was het nog spannend en stelden we ons de vraag of we er wel uberhaupt zouden geraken. Het geluk was met ons want we kwamen net op tijd aan om een foto-spot te vinden en als kers op de taart een door zonsopgang verkleurde hemel!"

Monte Pelmo

"De herfstkleuren geven een extra tint in de vallei én de voorgrond. Het was een eindje lopen om tot deze spot te komen maar het uitzicht alleen al maakte dat het meer dan de moeite waard was ! Voor het maken van de foto was het nog heel spannend want een uur voor zonsondergang drongen zware wolken zich voor de zon en ontnamen elk licht op de berg. Onze kansen voor het maken van een beeld met de warme gloed van de ondergaande zon zagen we met de minuut afnemen…

In natuurfotografie zijn dit soort belevingen heel vaak aan de orde: je werkt toe naar een project dat je zo minutieus mogelijk plant, rekening houdend met factoren als seizoen, stand van de zon, toegankelijkheid enz. Eens je dan op de plek bent voor het maken van de foto hoop je dat de weersomstandigheden worden waar je van droomt maar 95% van de tijd loopt het uit op een mislukking. En de natuur kan je nu eenmaal niet naar je hand zetten. Voor dit beeld kwam de zon net op het juiste moment, voor één minuut, door een smalle opening in het wolkendek..."

de Zwitserse vooralpen

"De gloed van de zon in combinatie met opkomende mist in de valleien zorgt voor een feeëriek beeld. Ook voor dit beeld was de uitspraak “be on the spot at the right moment” zeker van toepassing. Al heel de dag zag het er naar uit dat een mega dicht wolkendek ons alle kansen op een mooie zonsondergang zouden ontnemen. Met weinig hoop en al zeker geen verwachtingen besloten we toch naar de fotospot te gaan. Het geluk was met ons!"